Sööken


 

Gott, all lang hebb ik di söcht.
Achter de Schiewen vun lichte Finstern.
Midden in de heel Bült van bliede Minschen.
Ik hebb di söcht in de stille Karken
un de luude Bahnhofshallen.
Achter de Bilders van modern Malers
un in de gräsige Eensamkeit
van mien Gedanken.
 
Ik harr di doch alltied söcht
in allns, wat de Welt mi wiesen kunn.
Avers ik kunn di nich finnen.
Un denn, up eenmal
gung mi een Lücht up!
 
Du weerst all lang deep in mi,
heel deep in mien Seel.

 


Anzeige

Kommentare (2)

Rosi65


Ewigsmooi...

Pan

Rosi - so is dat alltied! So lang as wi leevt ... 


Anzeige