mein 1. St- Gedicht vom 08.02.2013, aber in Mundart

Unverhoffd kummd ofd

die Longeweile die is groß
bis isch im Netz uffs ST stoß

Wo isch misch gleisch omelde tu
un schun ä Andword grieg im nu

Isch konns nät glaawe , awwer wohr
Monnemerisch dringd on moi Ohr

Do bin isch ferdisch liewe Leit
bin erschrocke , wärd nät gscheid

Glaabd mer nur daß isch misch froi
moi Monnem hold misch widder oi

Ach wie is die Weld so klä
un moine Kinnersproch so schä

Seid iwwer värzisch Johr in Schwaben
konn isch misch widder on der laben

besser is isch mach jetz Schluß
denn er is aus der Musenkuss