Nederlands het Nederlandse forum is open
Dank je Jacob voor de uitvoerige mail en liedjes👌🏼
Nijmegen heeft toch echt een eigen dialect, op de openbare school heb ik dat geleerd.
We hebben lange tijd in Malden gewoond en het dorp Molenhoek stond op de grens met
Limburg.
Onze lievelingsstad was Den Bosch, daar gingen we geregeld heen om te shoppen.
Ook een fijnPinksterweekend, groetjes Marit
Mijn basis verdedigings tijd bij de Federatie was in Budel, dicht bij Brabant en het was daar aardig.
Dag Vicinus,
aardig is het hier he? Ik ben blij dat jij dat ook vindt. Heb je je hele militaire legerdienst in Budel doorgebracht? Of was je er maar voor een bepaalde tijd?
Ik herinner me een NATO-oefening van zes weken in Westfalen, dat is jouw omgeving als ik het goed begrepen heb. We waren toen in de omgeving van Paderborn en Lippstadt, de naam van die legerplaats was Sennelager. Misschien hebben we elkaar toen wel gezien, wie weet (nee hoor, zou heel toevallig zijn). Er waren bij die oefening oook Duitsers, Fransen en Belgen. Ik ben er een aantal jaren geleden nog eens gaan kijken. Toen, in die legertijd, interesseerde de omgeving je nauwelijks, je wilde alleen maar dat de oefening was afgelopen. Maar toen ik er weer eens terug was zag ik hoe mooi het er is. Paderborn is een leuk stadje, heb er nog kennissen aan over gehouden toen. Lippstadt, klein maar wel gemütlich.
Heb je leuke buren? (om even aan te sluiten bij de laatste forum-bijdragen)
Groet
Jacob (Castorp)
Hoi
Leuke bijdrages! Dank aan allen.
Ik was vandaag in Gulpen, bezoekje bij broer en schoonzus.
Was hardstikke gezellig.
Het is steeds weer fijn, weer even thuis geweest te zijn.
Thuis heeft toch ook veel met de taal te doen.
Ja, fijne pinksterdagen gewenst!
Dag, Jacob!
Ja, leuke buren hier!
Ik was er (Budel) voor drie maanden voor de basisopleiding.
Ik woon in Bielefeld. Dat is niet zo ver weg van Sennelager en Lippstadt.
Chut Chohn (Groet in Westfalen 
)
Vicinus (Helmut)
Dag Mareike!
Fijn voor je. Mooie Pinksteren ook voor jou!
Tüssing (Groet in Westfalen )
Vicinus (Helmut)
Simon Carmiggelt, humorist, publicist, columnist. Zijn colums heeft hij later gebundeld en uitgegeven, een bekende titel is "Kroeglopen". Carmiggelt observeerde mensen in hun dagelijkse beslommeringen, vooral in Amsterdam, Amsterdammers zijn bekend om hun typische humor Carmiggelt las in de jaren 80 uit zijn werk voor op de televisie, zo'n uitzending duurde een minuut of vijf. Ik heb even gezocht naar een youtube maar kon zo snel niets geschikts vinden. Kan zeer helpen bij Hörverständnis, want Carmiggelt sprak bepaald lijzig (= langzaam). Hieronder een van zijn teksten, dan heb je een indruk...
Het was er vol, zag ik.
‘Wil je me een lol doen?’ vroeg ze. ‘Blijf dan buiten op me wachten. Je hebt in winkels altijd zo iets slacht-offerachtigs.’
Ze ging naar binnen en ik bleef voor de etalage staan, naast een oude man die er blijkbaar ook niet in mocht. Maar bij hem lag het niet aan zijn gedrag, maar aan zijn hondje. Op de winkeldeur hing een slecht gelukte tekening van een poedeltje, met het bijschrift: ‘Ik mag er niet in. Sorry.’
Voor wie dat ‘Sorry’ bestemd was bleef onduidelijk. Honden zijn intelligent. Maar als ze ook nog konden lézen, zou de tijdschriftengigant vnu allang het weekblad ‘Woef’ hebben gebaard, vol fraaie gekleurde foto's van blote pekineesjes, prikkelend voor elke viervoeter, maar toch geen harde porno.
‘Ik ben blij dat ik in de frisse lucht sta,’ zei de oude man tegen me. ‘Kerstmis is gezellig, daar niet van. Maar binnenblijven, hè. Twee volle dagen zit je op het kinderslotje.’
‘Ja, dat wel,’ zei ik. ‘Leuk hondje hebt u.’
‘Da's niet van mij,’ antwoordde hij. ‘Ik hou 't effe vast voor een mevrouw uit de buurt die hier binnen is. Ik was eigenlijk op weg naar de overkant, om gerookte paling te kopen. Hij wees naar de winkel. Op het raam stond met grote letters: ‘Elke dag warme vis.’
Ze nam de riem van hem over. Het hondje was daar kennelijk blij om.
‘U hebt u toch niet al te erg verveeld?’ vroeg ze.
‘O nee, ik heb met meneer hier staan praten over de kerstdagen. Knijn heb ik gehad. Tweede kerstdag, wel te verstaan. Op de eerste hadden we een mooie rollade. Ik heb me er wel twee keer van bediend.’
‘Ik eet nooit vlees,’ zei de vrouw. ‘Ik heb een vriendin, die werkt op de administratie van het abattoir. Als je hoort wat die vertelt over de wreedheid daar. Ze hoort die arme beesten de hele dag jammeren. Nee, ik moet geen vlees meer.’
Het winkelmeisje van de zaak aan de overkant stond nu achter het raam naar buiten te staren. Ze was jong en
De oude man, die een beetje met dat knijn in z'n maag zat, vroeg: ‘Maar wat doet u dan bij de slager?’
‘Da's voor hem,’ zei ze, naar het hondje wijzend. ‘Kijk, ik heb hem laten kastreren, ziet u. Hij werd zo onzindelijk en hij liep telkens weg. Nou is-ie zijn balletjes kwijt en hij wordt dik. Maar z'n vachtje is mooi. Ik geef hem goed te eten, veel vlees, dat móét. Maar zelf raak ik het niet aan.’
‘Nou, tot ziens dan maar weer,’ zei de man. Hij stak de straat over. De juffrouw wandelde verder - de hondenriem in haar linker- en het zakje met vlees in haar rechterhand.
Enerzijds, anderszijds - het gebruikelijk compromis der idealisten, op een wereld die allang heeft berust in: ‘Elke dag warme vis.
Van Carmiggelt houd ik ook.
Hier een ernstig verhaaltje over "Niks":
Afgelopen juni is de tekstdichter en liedjesmaker Drs. P. overleden, op 95-jarige leeftijd - hij was een begrip in het culturele landschap. Onderstaand artikeltje is overgenomen uit "De Volkskrant"
Drs. P schreef eigen rouwadvertentie als ollekebolleke
Vanmorgen verscheen in de Volkskrant op de pagina met familieberichten een rouwadvertentie van Heinz Polzer, de man achter het pseudoniem Drs. P. De advertentie die hij voor zijn dood met de hand schreef is in in de vorm van zijn geliefde 'ollekebolleke'. De dichter en liedschrijver overleed afgelopen zaterdag. Hij werd 95 jaar.
Redactie16 juni 2015, 8:59
Drs. P Beeld anp
In de advertentie die op pagina 18 van de Volkskrant te lezen is, staat in handgeschreven letters de volgende tekst:
Even uw aandacht graag!
Korte berichtgeving:
Ondergenoemde
Is niet meer in beeld -
Wat hier (behalve voor
Onbelangstellenden)
Hartelijk groetend
Wordt medegedeeld
Drs. P
De advertentie is ondertekend met H. H. Polzer. Het bovenstaande gedichtje is een ollekebolleke, een korte dichtvorm waar Polzer naar eigen zeggen 'verkikkerd' op was.
