Die Insel Senoria Insel Aurora auf Senoria

Hörspiele.

DADADU
Mien jüngste Enkelin, da lütte Julchen, is nu een Jåhr und veer Måånd oold
Se het al mit een Jåhr lopen kunnt as’n Bessenbinner.
Nu fangt se richti an ta snacken.
„Omama“ un „Opapa“ kunn se eher seggen as “Mama” und “ Papa“
„A-a !“ röppt se ook, - man - denn is dat meist al to lååt … averst tominnst seggt se jo Bescheed! De annern Wöör … na goot, wenn se Appelmost drinken will, seggt se „Affel“, un ehr Wulldek, de se Dach un Nach mit sik rümslept, is „Dette“. Dat is jo noch goot to verståhn, man - as de Lütt nülichs mit ehrn “Baggi” dör de Footgängerzone schööv, reep se mitmål
„DADADU!“
Un as ick fröög:“ Was is denn dass, Dadadu? Zeig dein’ Opa das mal, Julchen!“,
daaar keek se ganz füünsch un reep al wat luder: „DADADU!“
Nu keem ick al in’t Sweten. Wi güngen graad an een Iescafe vobi.
„Will Julchen ein Eis?“fröög ick, „ist Dadadu Eis? Oder Kuchen? Will Julchen Kuchen??“
De Lütt schüttel den Kopp un füng warrafti an to blarrn … mit arftengrote Tråån’:
„DADADU! DADADU!“ Snück orntli !
Mittewiel passeerten wi dat Schaufinster vun een Slachteree.
„Oder will Julchen eine feine DADADU-Knackwurst? Soll Opa eine holen für Julchen?“
Man- een Dadadu-Knackwust wull se ook ne … blots DADADU !
Een ole Frau keem up uns to un sä:” Mach wesen, de Lütt hett wat rinfreeten, wat her nich bekåmen is! Averst de Opas de stoppt je allen möglichen Krååm nå ehr Enkelinn’ rin !
Un denn wunnert se sik, wenn de Lütten acherran Buukpien hebbt!“
Ick schöv flink mit mien Jule, de ganz roden Kopp kregen harr un as dull bölk:
DADADU !“
Um uns rüm weern de Lüüd ståhnbleven, een jungen Mann sabbel ganz upgeregt in sein Händi rin, un een öllerhftigen Keerl keem ganz nah na mi ran:
„Gehört das Kind zu Ihnen?“
Ick wull em gråd de richti Antwort verpassen, darr stünn mitmål Erika neven mi.
Mit ehr Uutsöken vun ehr „Faiß-Looschen“ inne Parfümerie harr dat’n beten wat länger duert.
„ Wat is denn mitte Lütte, Sigi?“
„De schreeet in een Tour: „DADADU“ !“
„Na, und?“
„ Un wat heet dat?“
„Dat is doch ganz klåår: „TASCHENTUCH“ heet dat!“
Du schasst ehr de Nääs putz’n !
Mannslüüd verståht åberst ook gåår nix !!